De kwaliteit van onze professionele verpleeghuiszorg is in verschillende thema’s uit te drukken. Elk thema zegt iets over een deel van het zorgproces.
Deze thema’s zijn van belang omdat dit thema’s zijn die over de verschillende onderdelen van het zorgproces wat zeggen. In totaal geeft dit een beeld van de kwaliteit van de zorgverlening vanuit het professionele perspectief.
Wij vinden het belangrijk om zicht te hebben op de kwaliteit van zorg, maar wel op zo’n manier dat onze professionals geen extra administratieve handelingen hoeven te verrichten. We kiezen daarom bewust om niet aan alle basisindicatoren uit het kwaliteitskader te voldoen, zolang we dit niet uit de zorg- of behandeldossiers kunnen halen. Wel scholen we aandachtsvelders twee keer per jaar. Deze aandachtsvelders hebben we voor de thema’s: probleemgedrag, medicatieveiligheid, decubitus en hygiëne. Elk thema heeft daarnaast een seniorteamverpleegkundige die de inhoud bewaakt en borgt dat het thema voldoende aandacht krijgt in de teams.
In de tweede plaats worden veranderingen in het voorschrijven van de arts direct verwerkt op de toedieningslijst. Er zijn ook foto’s van de bewoners in het systeem opgenomen, zodat de kans nog kleiner is dat men zich vergist.
Alle bewoners van Sensire Wonen met Zorg gebruiken medicatie, deze medicatie wordt voorgeschreven door de huisarts of door de specialist ouderengeneeskunde. Er wonen gemiddeld 500 mensen bij Sensire. Als we uitgaan van twee keer per dag hebben we het over 1000 medicatie-toedieningen per dag, dit zijn er 30.000 per maand.
De apotheker en de arts evalueren twee keer per jaar voor elke bewoner de medicatie die wordt voorgeschreven. Alle medicatie voor de bewoners wordt door de apotheek in een ‘medicatie doseer systeem’ aangeleverd. Dit betekent dat de apotheek de eerste controle al heeft gedaan: Het juiste medicijn, de juiste dossering, het juiste tijdstip.
De tweede controle wordt door de verzorgende of verpleegkundige uitgevoerd voordat het medicijn wordt aangereikt of toegediend. Incidenten worden in de teams besproken en eventuele leerpunten worden opgenomen in het jaarplan per team of het jaarplan medicatieveiligheid.
Bij medicatie waarbij de apotheek niet de eerste controle kan uitvoeren, bijvoorbeeld omdat deze medicatie word geleverd in de vorm van een injectie, wordt de tweede controle uitgevoerd door een collega.
Bij alle bewoners van Sensire wordt het risico op decubitus beoordeeld en worden er zo nodig preventieve maatregelen genomen. Dit is onderdeel van het standaard zorgproces.
In die gevallen waarbij decubitus een risico is, worden materialen ingezet om het ontstaan van wonden te voorkomen. Daarnaast is er aandacht voor het beweegpatroon van de bewoner, zo nodig ook ’s nachts in de vorm van wisselligging.
Goede, gezonde voeding leidt tot een kleiner risico op wonden ten gevolge van decubitus. Ook bepaalde medicatie kan een negatieve invloed hebben op het ontstaan van decubitus. Ook hier is extra aandacht voor per individuele bewoner.
Bij Sensire is bij 38 procent van de bewoners sprake van een verhoogd risico voor decubitus. Wij nemen dan extra maatregelen om dit risico te beperken. In 2018 hebben we de kennis over decubitus in de teams verhoogd door praktische scholing. Dit resulteerde met name in een kostenbesparing van hulpmiddelen, omdat evaluatie vaak niet tijdig plaatsvond. En daarnaast leverde het op dat wisselligging of afwisselen van houding vaker wordt toegepast. Zo kan het enorm helpen als een bewoner in de middag even gaat liggen op bed.
De wet Bijzondere Opnemingen Psychiatrische Ziekenhuizen (BOPZ) geeft kaders voor het inzetten van vrijheid beperkende maatregelen. De wet BOPZ is in doorontwikkeling naar de wet Zorg en Dwang, maar dat proces is nog niet afgerond.
In de wet BOPZ zijn diverse maatregelen aangemerkt als vrijheid beperkend. Voorbeelden van middelen die de vrijheid beperken zijn het voorzetblad op een rolstoel, of een volledig bedhek. Soms zijn er middelen in te zetten die eenzelfde effect hebben, maar de vrijheid niet of minder beperken, zoals camera’s of bewegingssensoren.
Bij een sensor, camera of GPS-armband spreekt de wet echter ook van vrijheidsbeperking. Men zou ook kunnen zeggen dat hier de bewegingsvrijheid wordt verruimd, maar de privacy wordt verminderd. De afweging van middelen moet in elk individueel geval worden gemaakt. Bij Sensire zien we wel een verschuiving van beperkende maatregelen naar middelen die de vrijheid juist verhogen.
De inzet van vrijheid beperkende middelen wordt periodiek gerapporteerd. In de eerste helft van 2018 werden bij ongeveer 65 procent van de bewoners met dementie maatregelen ingezet om de veiligheid te bevorderen. 2 procent van deze maatregelen betrof de noodzaak om middelen in te zetten die de vrijheid ernstig beperken.
Het gesprek hierover en de aandacht hiervoor in de overleggen met de bewoner, de familie en de betrokken behandelaren en zorgmedewerkers is daarom zeer belangrijk. Afspraken voor deze middelen worden dan ook altijd expliciet in het zorgdossier van de bewoner vermeld en steeds samen geëvalueerd.
In 2018 was er naast de benoemde acties onder het hoofdstuk ‘incidenten’ ook aandacht voor het vernieuwen van de scholing BOPZ en het verbeteren van de BOPZ aanvraag voor opname. Het kwam nog te vaak voor dat bewoners kwamen wonen zonder BOPZ die dit wel nodig hadden.
In veel gevallen is er al een lang ziekteproces thuis doorlopen en is er berusting in het feit dat ouder worden in veel gevallen wordt vergezeld door kwalen of ziekten. De keuzes die bewoners en hun naasten daarin maken worden daarom zo specifiek mogelijk vastgelegd in het behandeldossier Ysis. Streven is om dit bij opname vast te leggen, maar in ieder geval binnen 6 weken na opname.
In die gevallen waarin een acute opname nodig is, is er veelal sprake van een acute medische situatie waarin de inzet van de medische specialistische beoordeling noodzakelijk is. Waar nodig en mogelijk gaan we die inzet in onze woonlocaties uitbreiden.
Overzicht uitbraken Infecties met sluiting afdelingen Sensire 2018