Bij Sensire vindt een verschuiving plaats. De zorg moet radicaal anders. Maar wat komt daarbij kijken? Sensire heeft het verhaal van confronterende conclusies, de kwetsbare dialoog met zorgprofessionals en de voorzichtige regie van bewoners en familie vastgelegd in de online documentaire De Heikanteling.
De documentaire vertelt het verhaal van bewoners, familie en zorgprofessionals van De Heikant, een van de Sensire woonzorglocaties in Wehl. “Er hangt een enorm stigma rondom verpleeghuizen”, zegt Projectleider Thomas van Dorsten. “Als het laatste station in het leven, waar je zelf niets meer te vertellen hebt.” Hoewel zorgorganisaties al lang proberen dat vooroordeel bij te sturen, groeide bij Sensire het besef dat er ondanks alle goede zorg iets fundamenteel verkeerd zat in de verhouding met onze klanten en bewoners.
De organisatie van onze werkzaamheden bepaalde in feite hoe het leven van de bewoner er uitziet.”
In de documentaire wordt zichtbaar hoe klanten, bewoners en zorgprofessionals samen aan de slag gaan om dat te veranderen: van de eerste confronterende gesprekken tot de oprichting van een familieraad. Dat leidt tot wezenlijke vragen over de manier waarop ouderenzorg in een verpleeghuis er eigenlijk uit moet zien: Over wie er mee kan helpen koken,het budget om iets extra’s te kunnen doen, een zinvolle invulling van de dag tot en met de kleur van de gordijnen.
Dat proces vraagt veel: van familie en bewoners, maar zeker ook van zorgprofessionals. Zij vertellen open en eerlijk hoe ze met de wensen en vragen van familie omgaan. Renée Wilke, bestuurder van Sensire: “De manier waarop collega’s zich, ook zichtbaar in de documentaire, kwetsbaar opstellen waarderen we enorm. Want zo’n transformatie, en het steeds moeten afwegen van uiteenlopende meningen, is soms moeilijk. Maar leidt wel tot iets positiefs, samenwerken en het leven van de bewoner daarmee beter maken.”
Tegelijkertijd zal die vernieuwing er overal anders uitzien. “Het is de grote uitdaging: hoe gaan we de inzichten van dit traject gebruiken op andere locaties, zonder het toch weer vast te leggen in voorschriften? Deze documentaire draagt daar zeker aan bij.”