Als je aan een verpleeghuis denkt, hebben mensen daar een bepaald beeld bij. In Een nieuwe kijk op wonen met zorg wordt dat stigma van een verpleeghuis: ‘het laatste station waar je niks meer te vertellen hebt’ ook al even besproken. Maar wij zien een verpleeghuis graag als een huis zoals thuis, waar je je leven kunt blijven leiden ‘net als thuis’. In je eigen leefritme, eigen gewoonten en een zinvolle invulling van de dag. Een thuis waar je nog steeds deel uitmaakt van je netwerk en andersom het netwerk een deel blijft uitmaken van je leven. Een voorbeeld waarin al deze ingrediënten samenkomen is het Sensire kookboek voor de kleinschalige woonvormen voor mensen met dementie.
Een initiatief van de cateringcoaches Catharina Hettinga, Karin Willemsen en Patrick Winkelman: “Omdat eten zo belangrijk is, het is iets wat we iedere dag doen. Door middel van dit kookboek hopen we dat zorgprofessionals samen met bewoners en familie, en vrijwilligers het bereiden en eten van gerechten hoogtepunten van de dag kunnen laten zijn.” Het is een handvat om gerechten samen met de bewoners en familie te bereiden, te koken en samen te eten. In het boek staan belangrijke tips rondom het bereiden, presenteren en eten van voeding voor mensen met dementie. Om ervoor te zorgen dat zij weinig, maar wel goede prikkels krijgen tijdens het bereiden en eten van de maaltijden. En dan gaat het echt om de details. Hoe de tafel wordt gedekt, de geuren die zich door de huiskamer verspreiden, de kleuren op het bord, maar ook hoe je bewoners erbij betrekt. Daarbij beleeft de een al heel veel door alleen al aan tafel of in de keuken aanwezig te zijn en de ingrediënten op tafel te zien, terwijl een ander al roerend in de pan enthousiast zijn of haar advies en tips geeft.
Ook hebben collega’s van ergotherapie, logopedie en dietetiek een mooie bijdrage geleverd aan het boek. De collega’s van ergotherapie bieden informatie over hoe zij kunnen ondersteunen bij het vergroten van de zelfstandigheid en eigen regie bij het helpen bij voorbereidingen en het eten van de maaltijden. “Het betekent veel voor bewoners als zij zelf mee kunnen helpen met koken en het zoveel mogelijk zelf op kunnen eten”, zeggen Annelies Peppelman en Marleen Hofman, ergotherapeuten bij Sensire. En geven collega’s van logopedie informatie rondom behandeling en begeleiding bij eten en drinken, als het bijvoorbeeld door slikproblemen moeilijker gaat. De collega’s van diëtetiek adviseren in het boek over voeding op maat, passend bij de bewoner. Wat hij of zij gewend is om te eten en lekker vindt, maar ook past bij de situatie en wanneer voedingsbehoeften veranderen. Minder eetlust en ondervoeding komt bijvoorbeeld vaak voor bij ouderen.
Mevrouw Jansen, bewoner van De Pelgrimhof in Gaanderen, kookte altijd al heel erg graag. Mevrouw en haar dochter weten nog wel een lekker recept voor een inmiddels bij Pelgrimhof beroemde monchou taart, die zij een tijd geleden samen hadden gemaakt. Gewoon in de keuken van De Pelgrimhof, zoals het hoort.
Het kookboek bevat heerlijke recepten – van ‘Drie in de pan’ tot en met smoothies – maar het is vooral de bedoeling dat bewoners en familie zelf met recepten komen die zij (of moeder of vader) altijd zelf maakten of lekker vinden. Familie is van harte welkom om samen met hun naaste en de zorgprofessionals en/of vrijwilligers in de keuken aan de slag te gaan met eigen recepten. Zodat zij kunnen blijven genieten van de gerechten die zij gewend zijn om te eten. Het kookboek is een mooi middel om in gesprek te gaan en een bewoner te leren kennen. Wat iemand wel of niet lekker vindt, iemands achtergrond en het leven dat hij of zij tot nu toe heeft geleid. En het kookboek levert mooie verhalen en herinneringen aan vroeger op.