Leven zoals u wilt in coronatijd
Leven zoals u wilt in coronatijd

Leven zoals u wilt in coronatijd

Alles in onze woonzorglocaties begint bij de wensen, gewoonten en achtergronden van bewoners. Bij het eigen leven in dit huis, van waaruit bewoners volop onderdeel uitmaken van de maatschappij. Maar hoe ga je om met iemands diepste verlangens achter een zorgvraag middenin een pandemie?

Wat betekent ‘Leven zoals u wilt’ in coronajaar 2020? In het voorjaar werd alles anders. . Met radicale besluiten over wat nog mag, en vooral: wat er niet meer mag. Sommige bewoners reageerden verward: waarom kan die knuffel niet meer, blijven deuren dicht? Een moeilijk dilemma tussen het beschermen van de gezondheid en bijdragen aan klantgeluk. De verantwoordelijkheid voor een groep kwetsbare mensen, tegenover kwaliteit van leven van de individuele bewoner.

Wat vindt u ervan?

“Wat vindt u ervan?”, is de vraag die we bewoners en familie normaal zouden stellen. Maar durfden we dat nog? Zorgprofessionals, bewoners en naasten die ook tijdens de eerste lockdown samen spraken over ‘Doen we de juiste dingen?’ Ondanks dat de verpleeghuizen gesloten waren voor bezoek ontstond langzaam weer het gesprek. Digitaal weliswaar. Een doorgaand gesprek waarin we bewoners en naasten de boventoon lieten voeren en zorgprofessionals vanuit hun kennis en kunde handelden.

Bekijk het filmpje ‘Leven zoals u wilt in coronatijd’

Ondanks corona ruimte en open deuren in huizen van Sensire

Ook in de locaties die voorheen Sutfene vormden, keerde de vrijheid langzamerhand terug en openden ondanks corona de deuren voor mensen met dementie. Mensen met dementie de ruimte geven, hen niet meer opsluiten: dat is al twee jaar het uitgangspunt in Het Spijk, De Lunette, De Borkel en De Beekdelle. “We benaderen onze bewoners niet als patiënt, maar als individu met hun eigen wensen en mogelijkheden.” Dat zegt Mariëlle Bus, directeur Psychogeriatrie van deze locaties, die tot en met september van vorig jaar zorgorganisatie Sutfene vormden. “Door die benadering ontstaat er creativiteit en verdieping in de relatie met onze bewoners.”

Mensen met dementie niet langer opsluiten vroeg om een fundamentele verandering. “Angst voor wat er zou kunnen gebeuren vormde vaak de grootste belemmering”, zegt Mariëlle. “Maar door met elkaar in gesprek te gaan over de werkelijke risico’s, te investeren in zinvolle daginvulling en door technische aanpassingen aan gebouw en omgeving is heel veel op te lossen. En in uitzonderlijke situaties blijft het technisch mogelijk en soms ook noodzakelijk om deuren tijdelijk te sluiten.” De Lunette ging als een van de eerste huizen ‘van het slot’. “We waren zelf onder de indruk van het effect: minder onrust bij bewoners, creativiteit en enthousiasme bij zorgmedewerkers en familie”.

De uitbraak van het coronavirus was een flinke streep door de rekening, maar inmiddels blijkt er ook in de anderhalvemetersamenleving veel mogelijk. “Onze bewoners kunnen zich niet altijd aan de anderhalvemeter regel houden. Tegelijk weten we dat het met goede observaties, begeleiding en inzet van techniek verantwoord is om de deuren open te zetten voor mensen met dementie.”