“Ik voelde me snel thuis”
Als de crisis toeslaat is de eerste vraag: waar en hoe kan ik van waarde zijn? Dat gold ook voor behandelaren die van het ene op het andere moment hun functie niet meer konden uitoefenen. Zoals fysiotherapeut Daphne Vos, die aan de slag ging in twee zorgteams. Daar kwam ze tot nieuwe inzichten. Door in zorg te staan hielp ze niet alleen de bewoners en het team, maar ook zichzelf. “Toen ik zelf in zorg kwam te staan, kon ik nieuwe adviezen zelf uittesten en ben ik soms anders tegen dingen aan gaan kijken.”
Een bekend gezicht
Daphne sprong tijdens de crisis in bij twee voor haar bekende woongroepen van locatie De Heikant en Den Ooiman. “Ik kwam al vaker bij deze bewoners op bezoek voor behandelingen. Ik vond het daarom een logische keuze om behandelaren te vragen om, waar kan, in te springen bij een team waar de nood hoog is. Ik kon direct aan de slag. Voor hen fijn, maar ook voor collega’s.”
Kostbare tijd
De ondersteuning werd erg gewaardeerd. “Ik had niet het idee dat een team mij op sleeptouw moest nemen. Voor mijn collega’s in de zorgteams was het een prettige gedachte om mij in te zetten om extra aandacht aan bewoners te kunnen geven, wetende dat zij ondertussen rustig iets anders kunnen gaan doen. Voor hen kostbare tijd om meer aandacht te kunnen besteden aan verpleegkundige taken of om een artsenvisite uit te werken.”
Van analyseren naar doen, én evalueren
Daphne kwam ook als behandelaar tot andere inzichten. “Als behandelaar kijk ik mee tijdens het verlenen van zorg om te zien hoe iemand zijn of haar lichaam beweegt en waar iemand pijn heeft. Bewoners met dementie kunnen dit vaak moeilijk mondeling aangeven. Wat ik dan doe is vooral observeren en analyseren, en schrijf ik op basis daarvan een advies.
Toen ik zelf in zorg kwam te staan, kon ik nieuwe adviezen meteen zelf uittesten en ben ik soms anders tegen dingen aan gaan kijken. Bijvoorbeeld hoe je iemand veilig en met zo min mogelijk kracht in- en uit bed kunt tillen of andere zware til momenten. Ik merkte dat iemand met dementie bijvoorbeeld langer op eigen kracht moet staan dan ik zelf had verwacht. Mijn advies moest dus worden aangepast. Erg leerzaam om nog meer dan anders met eigen ogen - en handen - te zien hoe dat in de praktijk gaat en hoe je je advies vervolgens kunt verbeteren en evalueren.
Dat merkte ik niet alleen zelf, ook mijn collega’s kwamen tot deze ontdekking. Dat maakt dat we hier als fysiotherapeuten onderling nu bewuster bij stil staan. Het delen van onze nieuwe inzichten verkregen door het analyseren, doen en evalueren in de praktijk is nu echt een vast onderdeel van onze overleggen. Door van elkaar te leren helpen we nog meer bewoners en zorgteams verder.
We zouden aan iedere collega-behandelaar in Nederland willen meegeven om zelf de combinatie van behandeling en ADL handelingen te maken en daarbij je eigen adviezen in praktijk te brengen. In de behandeling van zowel mensen met dementie als mensen met een somatische beperking valt er op deze manier veel te leren.”
Op de foto bovenaan de pagina (foto is voor de corona pandemie gemaakt): de fysiotherapeuten van Sensire (op moment van het maken van de foto) met helemaal links Daphne.
