In verbinding om te vaccineren
Half november rees de vraag vanuit het corona kernteam van Sensire: ‘Kunnen we onze eigen medewerkers niet sneller vaccineren met de boostervaccinatie?’ Daar hoefden Ellen Engelen, projectmanager bij Sensire en Lonneke van der Veer, programmamanager digitalisering Yunio, niet lang over na te denken. Zij regelden met heel veel andere collega’s de boostervaccinaties voor de medewerkers van Sensire. Binnen een dag werd een projectteam opgetuigd dat drie weken lang maar één doel voor ogen had: het zo snel mogelijk vaccineren van onze zorgprofessionals.
Ellen: “Het was echt een gevalletje: onder druk wordt alles vloeibaar, op een positieve manier. De mensen met de juiste ervaring en kennis zaten snel aan tafel. En de urgentie werd door iedereen gevoeld: zo snel mogelijk ervoor zorgen dat onze medewerkers goed beschermd blijven. Een grote uitdaging waar ieder zijn eigen steentje kon bijdragen. We knipten de uitdaging op in thema’s, waarbij steeds werd geroepen ‘Oh daar heb ik wel ervaring mee, laat mij dat maar doen.’ Dat was super fijn. Bijvoorbeeld als het om de veiligheidsvoorschriften rondom het vaccinbeheer ging. De protocollen komen nogal nauw en je wilt - en moet - het op de juiste manier doen. Ook het vormen van de prikteams verliep soepel, doordat veel mensen die daarvoor bevoegd en bekwaam waren zich hiervoor aanmeldden. Zoals de medewerkers van Yunio.”
Lonneke: “Bij Yunio (jeugdgezondheidszorg organisatie in de Achterhoek en verbonden aan Sensire) keken we tijdens deze pandemie steeds: Hoe kunnen we bijdragen? En toen dachten we: als wij íets kunnen doen, dan is dat wel prikken! We hebben ervaring met alle regelgeving rond vaccinaties. De medewerkers van de consultatiebureaus van Yunio prikken elke dag kinderen en aanstaande moeders. Zo gezegd zo gedaan leverden we zoveel mogelijk mensen aan om die prikken te zetten. Meerdere collega’s hadden al ervaring opgedaan in de GGD prikstraten dus dat was mooi meegenomen. En ook onze artsen keken mee om ook vanuit het medische te faciliteren. Ondertussen stortte ik me op het maken van de roosters. Heel mooi om zo te kunnen helpen.”
We wisten vooraf al dat het geen efficiënte klus zou gaan worden, maar wel een klus die we samen zouden gaan klaren.” - Ellen Engelen, projectmanager Sensire
Niet efficiënt, maar het kwam voor elkaar
“Er moest natuurlijk vanalles gebeuren, ook dingen waar we van tevoren niet aan hadden gedacht,” zegt Ellen. “We wisten vooraf al dat het geen efficiënte klus zou gaan worden, maar wel een klus die we samen zouden gaan klaren. We openden de jacht op locaties om te vaccineren, regelden koelkasten om vaccins in op te bergen, richtten de locaties op een goede manier in, zochten zorgprofessionals zoals prikkers, administrateurs en artsen om te helpen, en regelden natuurlijk de communicatie eromheen. En alles wat er verder nog op ons pad kwam om te regelen.”
Lonneke vervolgt: “En dat liep uiteen van het opzetten van een flexpool als mensen ziek zouden worden, tot het vervoeren van vaccins van de ene naar de andere locatie zodat er daar genoeg op voorraad lagen. Een grote noodzaak, want het rooster was rond maar toen bleek dat we niet genoeg vaccins op een locatie hadden op dat moment. Of er ontbrak ineens een chromebook om de administratie mee te doen. Maar dat werd opgelost door het lenen van de chromebook van een collega dichtbij en een daarna nog ontbrekende oplader van een andere collega in de buurt. Wat het ook was, een paar belletjes en het kwam in orde. Samen losten we het op.”
Wat ik heel mooi vond is dat ik met allerlei mensen heb samengewerkt die ik helemaal niet kende. We vroegen na een tijdje aan elkaar: ‘Wat doe je eigenlijk bij Sensire of andersom bij Yunio?’ Maar dat deed er eigenlijk niet toe. Het mooie aan die verbinding was dat we samen dachten: We gaan dit gewoon doen!” - Lonneke van der Veer, programmamanager digitalisering
In verbinding om te vaccineren
Ellen: “We hebben veel uurtjes gemaakt met elkaar in drie weken, maar we hebben het toch wel even mogelijk gemaakt dat 4.000 collega’s zich konden laten vaccineren. En dat in een gemoedelijke sfeer. Mensen waren betrokken en welwillend om andere collega’s te helpen en raakten ondertussen met elkaar aan de praat en dronken samen koffie. Dat contact met mensen die je anders niet ziet - of nooit gezien hebt - of vanwege corona al heel lang niet gezien had was welkom.” Lonneke: “Wat ik heel mooi vond is dat ik met allerlei mensen heb samengewerkt die ik helemaal niet kende. We vroegen aan elkaar: ‘Wat doe je eigenlijk bij Sensire of andersom bij Yunio?’ Maar dat deed er eigenlijk niet toe. Het mooie aan die verbinding was dat we samen dachten: We gaan dit gewoon doen!”
Hulp van het SKB, Streekziekenhuis Koningin Beatrix Winterswijk
Ellen: “Jelly Hamberg, de relatiemanager van Sensire, had contact met het SKB over de mogelijkheid om ook op die locatie medewerkers te prikken. Zo was er met De Lunette in Zutphen, Oldershove in Wehl, en dan het ziekenhuis in Winterswijk een mooie spreiding van vaccinatie locaties over ons werkgebied. Het SKB stelde hun locatie beschikbaar, een mooie ruimte op een aparte plek met een eigen ingang. En ook stond hun medische achterwacht voor ons klaar en verleende de apotheek van het ziekenhuis medewerking aan het optrekken en klaarleggen van onze vaccins. Het prikteam kon een spuitje pakken en prikken, spuitje pakken en weer prikken en zo door. Een super samenwerking!”
