Column: De verpleegkundige van de toekomst

Zorg op de camping

Ik kom bijvoorbeeld bij een mevrouw die meerdere keren per dag insuline spuit. Zij kan dat zelf, maar het werd nodig dat er iemand zou meekijken. Vroeger kwamen mijn collega’s en ik daar speciaal voor langs. Tegenwoordig heeft de mevrouw een iPad. Als het tijd is voor haar insuline beeldbelt ze met een verpleegkundige. Die kijkt dan op afstand – vanuit Varsseveld – mee of alles goed gaat.

Net zoiets hebben we geregeld voor een meneer met hartfalen. Hij moet regelmatig zijn gewicht controleren. Sinds een jaar heeft hij een prachtige wifi-weegschaal. Die stuurt automatisch zijn gewicht via de iPad naar het medisch service centrum in Varsseveld. Een collega bekijkt daar of alles nog in orde is – meestal gelukkig wel.

Veel van onze klanten hebben inmiddels een tablet die we op zulke manieren gebruiken voor de zorg. Mensen die advies willen kunnen altijd even beeldbellen met Varsseveld. Na een aarzelend begin zie ik nu dat steeds meer mensen overstag zijn, en merken hoe prettig het is dat ze niet meer hoeven te wachten tot ik langskom. Ze nemen zelf contact op als er wat is: laatst deed een mevrouw dat zelfs vanaf de camping!

Advies en aandacht

Door hartslagmeters in horloges, pleisters die uw gezondheid meten en automatische valdetectoren blijft mijn vak de komende jaren veranderen. Verpleegkundigen zullen steeds minder bezig zijn met ‘basishandelingen’, en krijgen in plaats daarvan meer een adviesrol. We kijken bijvoorbeeld hoe iemand met een ziekte toch zijn hobby kan uitoefenen, of we familieleden meer kunnen betrekken bij de zorg en of iemand die de deur moeilijk uit kan toch weer – eventueel op afstand – een kerkdienst kan bijwonen.

Ja, door de techniek verandert onze rol, maar de verpleegkundige zal gewoon blijven bestaan. En gelukkig maar! Een mens die bij u langskomt, aandacht heeft, uw persoonlijke situatie begrijpt en met u meedenkt – dat is uiteindelijk de kern van ons werk, die geen technisch wondermiddel ooit zal kunnen vervangen.