“Een kleurplaat die ik zelf mocht inkleuren”
29 oktober 2018Van gordijnen tot wastafel, van kleuren tot geuren en van bruincafé tot tuin. Allemaal voorbeelden waarmee Patty Ruikes, woonbegeleider Sensire, zich de afgelopen maanden heeft bezig gehouden. Patty vertelt dat ze twee passies heeft: “Een passie voor mensen en een passie voor stijl en interieur. Die kwamen heel mooi samen toen ik werd gevraagd mee te helpen bij de vernieuwing van Sensire Sydehem.” En het heeft niet alleen een prachtig resultaat voor de bewoners opgeleverd, ook voor Patty. Zij heeft van Sensire een opleiding tot omgevingscoach aangeboden gekregen.
Verdieping van mijn vak
Toen besloten werd om Sydehem te vernieuwen, werd de vraag gesteld of er collega’s waren die mee wilden denken. En meteen daarop de vraag wat collega’s daarbij nodig hadden. Wat volgde was een projectteam met collega’s uit verschillende lagen van de organisatie en een samenwerking met het BreinCollectief. “Echt een verdieping van mijn vak, dit neem ik mijn hele verdere loopbaan mee”, zegt Patty. “Ik zie het als een mooie kleurplaat die ik zelf mocht inkleuren. Ons vertrekpunt was het boek van Anneke van der Plaats, dat is inmiddels mijn lijfgids [red.- leuk detail inmiddels krijgen alle nieuwe medewerkers dit boek]. Alles kwam op tafel te liggen, bekeken en beoordeeld volgens de handvatten die het boek geeft; kleuren, stofjes, tegels, noem maar op. Bij de tegels zijn we bijvoorbeeld gaan voelen. Wat voel je als je er met blote voeten overheen loopt? En we hebben ons de vraag gesteld: Hoe ziet iemand met dementie een badkamer? Als een gevaarlijk wit gat, kwamen we achter. Kleuren achter bijvoorbeeld een wastafel geven diepgang en functie. Bewoners weten dan waar ze moeten zijn als ze de handen willen wassen.”
Huiselijk en herkenbaar
“Waar hebben de bewoners behoefte aan? Met mijn jarenlange ervaring ken ik de bewoners als geen ander. Toch houd ik het ook heel graag dichtbij mezelf en vraag ik me ook geregeld af: Wat zouden mijn vader en moeder willen? Huiselijk en herkenbaar is het vernieuwde Sydehem geworden. Mensen met (een beginnende vorm van) dementie reageren op gevoel. Als zij de omgeving goed kunnen plaatsen en de sfeer is goed, valt er veel onrust bij de bewoners weg. En dan is het ook meteen een hele fijne werkplek voor collega’s”, aldus Patty.
Voor de thee gaan en met een vrachtwagen weer terug
Dwalen kan en mag in Sydehem. Patty: “De logica zit in het huis. Er zijn verschillende beleefhoeken, waardoor de bewoners eigen regie op hun leven kunnen pakken. Ze kunnen zitten waar ze willen. Daarnaast komen door de beleefhoeken ook oude prikkels terug. Als de bewoners een bar in een bruincafé zien, weten ze dat ze daar wat lekkers kunnen halen. En dat kan allemaal.” De inrichting en beleefhoeken zijn gerealiseerd met dank aan gulle giften: Familie, de eigenaar van een café met een goedgevulde zolder, de verrassende schatten van de kringloop, brocante winkels, pastoor De Vreeze (95) van de pastorie “De Herdershut” en mensen die Sydehem een warm hart toedragen. “Ik ging op de thee en kwam met een vrachtwagen terug”, lacht Patty. “In het oude Sint Jozef had ik mijn depot en begon ik de puzzel te leggen: Welke klok past waar? Waar horen de prachtige fauteuils? En de oude naaimachine is daar ook een plekje voor te vinden?” Nu Sydehem is ingericht zien we dat de kleuren, inrichting en alle details passen. Patty concludeert: “Het gaat om de details, die geven Sydehem een hart. En ’t klopt!”