Goed als mensen zeggen hoe het beter kan

Meepraten zit Floors-Kolkman in het bloed. In haar werkzame leven als verpleegkundige in het ziekenhuis en als lid van de kerkenraad bijvoorbeeld. Maar de Cliëntenraad kwam min of meer toevallig op haar pad, net als Sensire zelf trouwens.

“Bijna negen maanden ben ik opgenomen geweest”, vertelt ze in haar huis in Neede. “Eerst in het ziekenhuis en daarna nog vier maanden in een verpleeghuis, om aan te sterken en het lopen weer te leren. Toen ik weer naar huis kon, kwamen de kinderen met een hele stapel papier aanlopen, allemaal zorgaanbieders. De tweede die ik tegenkwam kon nachtzorg bieden, en dat zocht ik, dus ik stopte gelijk met zoeken. Die zorgverlener was Sensire.”

Wat goed voelt, geef je door

Ze gelooft dat het vaak zo gaat bij mensen. “Als je in een hulpbehoevende situatie terechtkomt heb je eigenlijk helemaal geen tijd of energie om je erin te verdiepen, dus je grijpt aan wat er is”, zegt ze. “Veel gaat van mond tot mond. Als mensen het over hun wijkverpleegkundige hebben, hebben ze daar een gezicht en een gevoel bij. Als dat goed voelt, geven ze het door.”

Dat betekent dat het zowel voor klanten als medewerkers veel uitmaakt hoe het dagelijkse contact verloopt. Daarbij mag de klant best meedenken. Zo sprak Floors-Kolkman de wijkverpleegkundige er eens op aan dat ze zomaar, zonder overleg, naar een ander wijkteam zou worden overgeheveld omdat dat beter op de route zou liggen.

“Daar maakte ik bezwaar tegen en dat is toen teruggedraaid. Nu loopt het fantastisch: Er zijn nu drie vaste mensen in de ochtendzorg en drie in de middagzorg. Soms valt er iemand anders in, maar dat wordt dan van tevoren gezegd.”

Een constructieve partner

Het is goed voor Sensire als mensen zeggen hoe ze hun zorg ervaren en wat er volgens hen beter kan. Voor Floors-Kolkman bracht die mondigheid haar ook in de Cliëntenraad. “Omdat ik zelf verpleegkundige ben geweest, ging ik uit interesse naar bijeenkomsten van de klankbordgroep. En je weet wel hoe dat gaat: Dan vraag je soms iets, en voor je het weet wordt je gevraagd of niet zelf lid wil worden.”

Ze moet erom lachen. “Maar ik dacht: waarom niet? En ik krijg er ook echt energie van. Ik heb het gevoel dat er echt iets met de inbreng van de Cliëntenraad wordt gedaan.”

De Cliëntenraad betoont zich op haar beurt weer een constructieve partner van Sensire. Want natuurlijk mag een klant best mondig zijn. “Alleen, in redelijkheid en goed overleg”, zegt Floors-Kolkman. “Je kunt geen dingen verlangen alsof het allemaal vanzelfsprekend is. Maar als het echt tweerichtingsverkeer is tussen de klant en de verzorgenden, dan kan er vaak ook wel weer van alles.

Goed overleg is de sleutel

“Ik ga bijvoorbeeld graag naar musea of de schouwburg. Wordt het dan ‘s avonds laat, dan vraag ik om ’s morgens wat later uit bed te worden geholpen. Het is fijn dat ik op die manier echt het leven kan leiden dat ik wil.”

En daar verdienen de medewerkers waardering voor, vindt Floors-Kolkman. “Ik merk dat ze er echt behoefte aan hebben dat wordt gezien wat ze allemaal doen. Dat hoeft niet eens tot uitdrukking te komen in cadeautjes of geld. Ook als Sensire investeert in hun ontwikkeling als vakmensen, voelt dat voor hen echt als waardering.”

Want vakmensen zijn het

Het kleine wijkteam van Neede dat bij Floors-Kolkman over de vloer komt niet in de laatste plaats. “Ik ben heel tevreden over Sensire, en dit wijkteam loopt echt voorop. Ik ben altijd overtuigd ziekenhuisverpleegkundige geweest, maar nu ik weet wat een wijkverpleegkundige doet, had ook dat me best wat geleken.”