“Mooier verjaardagscadeau kan ik niet krijgen”

Het vooruitzicht voor mevrouw Van der Kaa lijkt niet zo best. De medische zorg in het ziekenhuis wordt zo goed mogelijk verleend. Tegelijkertijd heeft ze geen idee van wat haar verder te wachten staat. Na drie weken mag ze gaan revalideren. Ze komt bij het Centrum voor Herstel en Revalidatie van Sensire terecht.

Uit de put

“Ik zat behoorlijk in de put. Vanaf dag 1 werd ik er door de zorgmedewerkers en de fysiotherapeut uitgehaald, begint mevrouw Van der Kaa haar verhaal. Hoewel ik lijd aan een zeer zeldzaam syndroom, bleek al snel dat zij ermee bekend waren. Ze wisten hoe ik me voelde, welke verschijnselen ik ervoer en hoe het ziekteproces naar verwachting zou verlopen. Dat invoelingsvermogen heeft mij vooral geholpen. Ik voelde me begrepen. Het was een enorme opluchting dat men mijn ziekte herkent en dus gericht kan behandelen.”

“Dit soort dagen horen erbij”

Mevrouw Van der Kaa vervolgt haar ervaring “Gisteren had ik een dip-dag. Ik was emotioneel op het moment dat ik naar fysio zou gaan. Ik wilde hem niet teleurstellen, maar kon mijn bed ook niet uitkomen. Hij kwam op de rand van mijn bed zitten, luisterde en zei “Dit soort dagen horen erbij. We slaan de fysio gewoon een dag over en morgen ben je er weer.”

Tips?

Saskia Prins, teamcoach revalidatie komt erbij en maakt van de gelegenheid gebruik om te vragen of mevrouw Van der Kaa ook tips voor haar heeft. Ze heeft er maar één. “Als ik ’s nachts bel is het soms dringend maar soms ook niet. Hoe handig zou het zijn als ik een spreek/luister verbinding (intercom) met jullie heb. Dan kan ik de urgentie aangeven en kunnen jullie de mensen die jullie het hardst nodig hebben, het eerst helpen” Die suggestie neemt Saskia mee.

“Mooier cadeau kan ik niet krijgen…”

Ten slotte vertelt mevrouw Van der Kaa dat ze veel bezoek krijgt. “Vanmorgen was mijn schoonzoon nog onverwacht op bezoek en mijn man komt drie keer per dag. Een paar weken geleden liet ik hem zien hoe ik mijn hand weer omhoog kon doen en mijn voet kon bewegen. Hij glunderde helemaal. Dat doet je goed! Inmiddels zit ik een paar uur per dag in de rolstoel en loop ik achter de rollator. Dat had ik echt nooit verwacht. Op 13 november krijg ik mijn mooiste cadeau, dan mag ik naar huis. En laat dat nou net mijn verjaardag zijn.“