Vaak wordt een wond snel beter

Daniëlle Jolink kwam al bij Johanna en Arie over de vloer toen ze nog verpleegkundige in de wijk was. “We noemden dat toen verpleegkundige met aandachtsveld wond” vertelt ze. “Inmiddels stellen huisartsen, ziekenhuizen en zorgverzekeraars zulke hoge eisen aan de verzorging van wonden dat het echt een specialisme is geworden. Zo is in september 2016 de vakgroep wond opgestart.”

Extra kennis

Daniëlle Jolink heeft haar ruime ervaring als verpleegkundige uitgebreid met een extra opleiding wondverpleegkunde. Ze is een van de vier wondverpleegkundigen voor de regio Doetinchem en werkzaam in de gemeente Oude IJsselstreek en is daarmee het aanspreekpunt voor negen wijkteams én alle huisartsen in deze regio.

Ook vanuit het ziekenhuis wordt ze vaak ingeschakeld, om de wondzorg over te nemen of om met haar controles haar klanten een bezoek aan het ziekenhuis te besparen.

Wonden genezen meestal vanzelf, maar soms duurt het herstel lang of komt het niet vanzelf in orde. Wonden als gevolg van doorliggen, verbranding of contact met chemische stoffen hebben soms speciale zorg nodig. Ook bij diabetes, kanker of vaatproblemen genezen wonden niet altijd zomaar.

Volgens Daniëlle gaat het bovendien niet slechts om de wond, maar om de oorzaak ervan. Dat betekent dat wondzorg ook geregeld gepaard gaat met andere specialistische diensten. “Ergotherapie, bijvoorbeeld, voor een beter matras of een andere lighouding. Of een diëtist, die bijvoorbeeld voedsel met meer eiwitten voorschrijft zodat de wond sneller heelt.”

Spil in een heel proces

“Stel, je hebt diabetes. Je valt van je fiets en de wond gaat niet dicht. Hiermee gaat de cliënt dan naar de huisarts. Wanneer de huisarts niet goed weet wat het beste voor de wond is schakelen zij ons in, rechtstreeks of bijvoorbeeld via de wijkverpleegkundige. Dan stel ik een wondplan op, koppel terug naar de huisarts, maak een inschatting van hoe vaak we moeten komen, bel de wijkverpleegkundige en dan kunnen we de wond behandelen.”

Uiteindelijk is de huisarts de eindverantwoordelijke voor de behandeling, dus Daniëlle legt het altijd even voor: “Wil je het zelf tussendoor nog eens zien, of zullen wij de behandeling doen? Daarom is een goede band met de huisartsen belangrijk. Als zij je vertrouwen, heb je echt goed overleg.”

En dan is er natuurlijk de klant zelf. “Als het goed is, ken ik elke klant in mijn gebied”, vertelt Daniëlle. “Soms doe ik de behandeling zelf, zoals hier bij mevrouw Berkelder. Maar ik word vanuit de wijkteams ook vaak gebeld om even mee te denken en tips te geven. Soms sturen ze zelfs even een fotootje zodat ik mee kan kijken. En lukt het dan nog niet, dan bellen ze me terug en kom ik even kijken.”

Het laat je niet koud

Ze houdt van haar werk, en het gaat haar aan het hart. “Laatst had ik een jongetje van zeven dat een lelijke doorligplek had van het liggen in het ziekenhuis. Ik had eigenlijk vrij en was al thuis, maar ik was toch blij dat de huisarts zei: dat kan Daniëlle wel. Ik heb toen gekeken en een wondplan gemaakt voor de behandeling. Nu, vier weken later, is het bijna dicht. Als zulke dingen goed verlopen, is iedereen weer gerust. Ik wil zelf ook heel graag dat het goed afloopt.”

‘Hoe lang gaat het duren’, is de voor de hand liggende vraag die mensen Daniëlle vaak stellen, en ze geeft dan een eerlijk antwoord: “Dat kun je meestal niet zeggen, het is zo afhankelijk van de persoonlijke situatie, maar vaak wordt het wel snel een stuk beter.”

Het ongemak verdragen

Daniëlle kan lang niet altijd voorkomen dat wonden pijn en ongemak met zich meebrengen. “We kunnen best vaak voor zichtbare verbetering zorgen en middelen adviseren om de pijn te verlichten, zoals paracetamol of verbandmateriaal waarin ibuprofen zit. Maar pijn kan ook een teken van herstel zijn, het toont aan dat het weefsel leeft.”

Uiteindelijk moeten mensen het ongemak dus ook enigszins kunnen verdragen, en dan maakt het veel uit hoe ze zich daarin opstellen. “Je komt voor de wond, maar het is heel persoonlijk”, zegt Daniëlle, die inmiddels met het echtpaar Berkelder een enorm goede band heeft opgebouwd. “Het is echt fijn om zo’n vertrouwd gezicht te hebben, want het moet toch ook klikken”, zegt Arie.

Niet alleen een behandeling, maar ook een gezellig praatje en hier een daar een grap. Daar knapt een mens van op.