Zorg als mantelzorger wel goed voor jezelf

Haar man Ben heeft de longziekte COPD en ook MCI, wat volgens het boekje een milde vorm van geheugenverlies is. “Maar laat dat ‘milde’ er maar af”, zegt Keemers.

“In tien jaar ging het steeds verder achteruit. Eerst dacht ik nog dat hij iets aan zijn gehoor had, maar uit een test bleek dat daarmee niets aan de hand was. Toen dachten we aan Alzheimer, maar ook dat was het niet.”

Hij zegt: ‘Ik mankeer niks’, maar zij heeft er nooit geheimzinnig over gedaan dat zij door zijn aandoening geen gelijkwaardige partners meer zijn en dat je als partner van iemand met geheugenverlies soms best veel moet slikken. Ze vertelt er open en eerlijk over, zelfs met een vleugje ironie.

Een vrolijke inslag

“Hij kan alles nog zelf, maar ik moet het allemaal in de gaten houden. Soms hangt hij een verhaal op waar niks van klopt, maar het heeft geen zin om hem te verbeteren. En ik kan hem niet echt vertellen wat mij bezighoudt.”

Wat helpt, is dat ze allebei een vrolijke inslag hebben. “We accepteren mensen zoals ze zijn en staan allebei positief in het leven”, zegt ze. “En we gaan er samen ook graag op uit, hoewel me dat wel veel energie kan kosten.” Autorijden kan voor haar dan een vorm van ontspanning zijn. “Dat doe ik graag. En dan stellen we de Tomtom expres in op ‘snelwegen vermijden’ zodat we lekker rustig kunnen rijden.”

Leuke dingen blijven doen

Het is wel een van haar beste tips voor mantelzorgers: “Het is heel belangrijk dat je leuke dingen blijft doen met elkaar. Hij heeft MCI, hij moet daarmee omgaan. En ik wijs het pad. En je hebt ook keuzes hoe je met dingen omgaat. Hij heeft bijvoorbeeld slaapapneu, waardoor hij ’s nachts zo’n masker op moet. Een piloot zonder vliegtuig, zeg ik altijd. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik daar geen last van heb.”

En waar moet je als mantelzorger voor waken? “Ik vind het verschrikkelijk als mensen zich met een indringende blik vol medelijden naar mij vooroverbuigen en vragen: ‘Hoe is het nou?’ Die dien ik van repliek. En ik ga ook onze zoon en dochter niet opzadelen met zorgtaken. Ze lopen hier de deur niet plat, maar ik weet zeker dat ze er zijn als het nodig is. Zo is het goed.”

Er even tussenuit

Als mantelzorger zorgt ze dus ook voor zichzelf. “Op dinsdag ga ik de hele dag naar mijn cursus beeldhouwen in Arnhem en dan gaat Ben hier stofzuigen. Dat vind ik heel fijn.”

In het huis en de tuin staan tal van werken van haar. Sommigen gaan over mantelzorg, zoals de twee beeldjes die ze maakte. Twee figuren die met een mantel een beschermende houding aannemen.

“Mantelzorg is een zondagse jas. En in de natuur gebeurt het ook”, zegt Keemers. “Zoals een havik haar vleugels vooruit spreidt om haar prooi te beschermen. Ik vind dat een mooi beeld.”