In maart kwam het virus steeds dichterbij. Charella was op de hoogte dat het eraan zat te komen, maar hoe? Dat was nog de vraag. Dat was het voor iedereen. Maar toen het er eenmaal was werd snel gehandeld. “Beslissingen werden snel genomen. Beslissingen waar ik volledig achter sta, maar wel beslissingen die dilemma’s opleverden. Zeker voor de groep klanten waarmee ik in nauw contact sta, mensen met een oncologische aandoening en/of in de palliatieve fase.” Charella kijkt terug op de afgelopen periode en kijkt voorzichtig naar de toekomst. “Ik wil niet meer terug naar de tijd waarin huisbezoeken niet mogelijk zijn.”
“In de wijkzorg werden alle huisbezoeken geannuleerd (lees hier meer) en waar kon werd zorg op afstand ingezet. Dat werd gedaan om de kans op het verspreiden van het risico te voorkomen en zorgprofessionals te sparen voor de nog grotere druk op de zorg die eraan zat te komen. Via gewoon bellen en beeldbellen bleef ik in contact met de klant. Dat vond ik de eerste weken eigenlijk wel prettig, want we vlogen normaal gesproken altijd van hot naar her. Een prima vervanging van de huisbezoeken dacht ik. Maar daar kom ik toch van terug.”
“Ik heb te maken met een doelgroep, mensen met een oncologische aandoening en/of in de palliatieve fase, waarbij je iemand en iemands huidige persoonlijke situatie echt moet kennen om te bepalen of beeldbellen bij iemand past”, vertelt Charella. “Met name het psychosociaal ondersteunen is lastiger bij het beeldbellen. Mensen doen het sneller voorkomen alsof alles goed gaat. Dan bekruipt me het gevoel dat dat helemaal niet zo is. Wanneer ik dan, een tijdje later toen het weer mocht, op bezoek kwam zag ik het al. Mijn onderbuikgevoel klopte. Daarbij merkte ik dat klanten ons in deze bizarre periode niet tot last willen zijn. Dat is erg lief, maar zij hebben ons soms echt nodig om hen te helpen met hun situatie om te gaan. Tegelijkertijd vonden andere klanten het juist fijn dat we niet langs kwamen, omdat zij bang waren besmet te worden met het virus.”
Een huisbezoek blijft belangrijk. “Bij een huisbezoek prik je er zo doorheen als mensen doen alsof alles goed gaat”, zegt Charella. “Je drinkt samen wat en je hebt het samen over ditjes en datjes. Dat heb je echt even nodig om iemand uiteindelijk aan de praat te krijgen over hoe het echt met iemand gaat. Zeker in deze rare tijd. Ik ben blij, en de klanten ook, dat ik langzaamaan de huisbezoeken weer op kan starten. Als aanvullend hierop blijven we zorg op afstand bieden via videobellen. Dan gaat het meer om iemand gerust te stellen als er vragen zijn en om even in contact te staan. Dat kan juist heel goed door middel van beeldbellen, als iemand daarvoor openstaat en het bij de situatie past.”
Charella kwam door de veiligheidsmaatregelen vaak terecht in een tweestrijd. “Een aantal klanten kreeg vanwege corona weinig bezoek en moest de knuffel van hun naasten vaak missen. En ze konden lastig de deur uit, voor bijvoorbeeld een vakantie of een dagje uit, om nog hetgeen te doen wat ze graag zouden willen doen voordat hun tijd is gekomen. Ze hebben het echt zwaar gehad en waren erg eenzaam. Dat zijn ze soms al omdat zij ziek zijn, anderen voelen niet wat zij voelen. Ik vond het daarom ook echt een dilemma. Ik heb vaak de vraag gekregen of iets mocht of niet. Het enige wat ik dan kon zeggen is dat je je natuurlijk moet houden aan de RIVM regels om de gezondheid van iedereen te beschermen, maar ik het kan begrijpen als iemand in zijn of haar situatie daar andere keuzes in maakt.”
Charella stond achter alle genomen maatregelen, maar wil niet naar ‘terug bij af’. “De maatregelen die zijn genomen waren belangrijk, ook al wist niemand in het begin hoe het virus zich zou ontwikkelen. Telkens, onder andere tijdens de wekelijkse live video bijeenkomsten, werd duidelijk uitgelegd waarom bepaalde maatregelen moesten worden genomen.” Gelukkig kan er stap voor stap steeds meer. “Ja, dat is fijn. In het bijzonder omdat de gehele oncologische zorg weer op gang komt. Bevolkingsonderzoeken starten weer op en mensen kunnen sneller geholpen worden als een oncologische aandoening wordt vastgesteld. Erg belangrijk! Maar ik maak me ook wel zorgen. Nu er meer mag zie je dat mensen zich niet meer zo goed aan de regels houden. Hopelijk komt er geen tweede golf en kunnen de huisbezoeken gewoon - op een veilig en verantwoorde manier - doorgaan. We moeten elkaar goed in de gaten houden en aan de bel trekken als je klachten hebt. Zowel collega’s als klanten en hun naasten.”
Met collega’s, klanten, bewoners en naasten blikken we de komende weken terug op de afgelopen, bizarre periode en kijken we vooruit naar de toekomst. Ieder heeft zijn eigen kijk, eigen ervaringen, eigen gevoelens. Ieder heeft een eigen verhaal, van grote betekenis.