We missen echt iedere vrijwilliger
15 december 2020Begin maart sloten de verpleeghuis locaties. Dat ging de bewoners en naasten, onze collega’s maar ook de vrijwilligers aan het hart. Ook zij konden een lange tijd niet op bezoek komen. Echt echt gemis. De vrijwilligers die op dit moment weer op bezoek kunnen komen, zijn blij weer een paar dingen te kunnen doen. Kleine dingen van grote waarde, voor zowel bewoners als collega’s. Karin Zweers en Ria Wanrooij, respectievelijk verzorgende en vrijwilliger bij De Lindenhof Vorden en Patricia Evers en Godewien Leijzer, respectievelijk woonbegeleider en vrijwilliger bij Pelgrim in Gaanderen vertellen.
Een groot gemis
Karin: “Tijdens de lockdown was er geen familie en waren er geen vrijwilligers. Voor de bewoners zo belangrijke dingen zoals de uiterlijke verzorging, even wandelen, een praatje maken, samen eten bereiden, konden niet met hulp van vrijwilligers worden gedaan. We roeiden met de riemen die we hadden maar veel van dit soort dingen dingen kwamen op onze schouders. Het was eigenlijk wel een rotperiode. Voor de bewoners maar ook voor het team.” Patricia: “Ja hier werd het samen boodschappen doen, het doen van activiteiten, het krullen van de haren, de brievenbus legen en samen de post sorteren en ook de koffieronde, allemaal mede door vrijwilligers gedaan. Zo hebben we meer tijd voor onze zorgtaken. Maar die altijd zo grote hulp van vrijwilligers viel ineens weg.”
Een aantal vaste vrijwilligers komt op dit moment weer bij de locaties op bezoek, maar nog niet allemaal. Patricia: “Op dit moment komt een handjevol vrijwilligers, waaronder Godewien, bij ons op bezoek. Meer vrijwilligers op bezoek laten komen is nog te risicovol of zitten zelf in de risicogroep. Zij blijven daarom - heel begrijpelijk - thuis. Maar we missen echt iedere vrijwilliger, tijdens het bezoekverbod maar ook nu.” Karin: “Bij ons komt alleen Ria nog op bezoek. We zijn blij dat ze er weer is.” Ria: “Daar ben ik ook blij om. Ik vond die maanden thuis zijn wel heel lastig. Ik vind het gewoon ontzettend leuk, het is een hobby en het hoort bij mijn leven. Ik moest in een keer vijf maanden thuis zitten en mijn tijd anders invullen. Het was echt een gemis.”
Lichtpunten voor bewoners
In samenspraak met het zorgteam worden een paar dingen door vrijwilligers opgepakt, maar helaas kan nog niet alles. Ria: “Samen eten of koffie drinken kan nu niet. Dat vind ik erg jammer omdat het samen eten of drinken in de groep altijd mooie gesprekken oplevert. En ook zeker herinneringen aan vroeger. Nu zit je telkens te denken in een stramien van wat wel en niet kan. Het is een stuk minder ongedwongen. Maar ik haal alsnog veel voldoening uit wat er nu binnen de regels wel kan.”
Godewien: “Eerst hielpen we bij het gastvrij ontvangen en screenen van het bezoek. Om ze vervolgens naar hun naaste te begeleiden. Nu pakken we weer kleine dingen, maar zo belangrijk voor bewoners weer op. Zo komen twee vrijwilligers in overleg met familie een keer per week bij een van de bewoners op bezoek, omdat de familie daar op dit moment niet de mogelijkheid toe heeft. En ook het wandelen, mandala kleuren en de geheugentraining; de dingen die nu wel weer kunnen doen we weer. Maar het is natuurlijk nog lang niet wat we voor de bewoners zouden willen doen. We organiseerden bijvoorbeeld altijd een Kerstmarkt, waar we met de bewoners langs alle kraampjes gingen. Dat vonden ze heel gezellig en was voor hen echt een verzetje.” Karin: “Ja, vrijwilligers zorgen echt voor lichtpunten en zijn daarom erg belangrijk. Wij, maar ook de bewoners hebben hen erg gemist en nog steeds.” Patricia: “Ik ben heel blij met die betrokkenheid en ik ben er trots op dat de samenwerking met deze vrijwilligers goed verloopt. Het is zo belangrijk dat je in deze tijd contact met elkaar blijft houden.”
Lucht voor het team
Nu er weer en aantal vrijwilligers zijn, hebben collega’s meer lucht gekregen. Karin: “Ria pakt veel voor de bewoners en voor ons op. We kunnen daardoor wat meer loslaten en dat is erg fijn.” Patricia: “Godewien ondersteunt zoveel mogelijk en ook op afstand wordt veel door vrijwilligers geregeld. Daar zijn we zo blij mee! Het zijn allemaal kleinere dingen bij elkaar, maar wat wel maakt dat wij ons wat meer kunnen richten op zorgtaken. En de bewoners hebben zo nog meer om naar uit te kijken, vooral in deze tijd. Ook de kerstattentie konden we dit jaar niet realiseren zonder de hulp van vrijwilligers. Hopelijk komt er snel een einde aan dit virus en kunnen we meer vrijwilligers verwelkomen.” Godewien: “We weten: Het is met een reden. Als we er allemaal maar weer gezond uit komen. Dat is het het hoofddoel. En we hopen volgend jaar weer met volle energie er tegenaan te kunnen en dingen te organiseren.”